[Dwa dni po przyjęciu u Królowej Kier, kiedy nie pojawiło się żadne oficjalne oświadczenie na ten temat, miasto huczało od plotek, można było spotkać Brata Emmanuela wędrującego po mieście – przede wszystkim po Bazarze, ale też w innych miejscach – głosił kazanie, które brzmiało mniej więcej w ten sposób]

Bracia, siostry

Wielu z nas było świadkiem tego co się wydarzyło na dworze królowej kier. Byliśmy świadkami kilku dziwacznych scen, których znaczenie wciąż nie zostało odsłonięta przed naszymi oczami. Ale cóż to stało się pod koniec – kiedy chory osobnik zowiący się Trędowatym zniknął z zasięgu oczu wielu z nas, których korzystając z gościny i opieki Dworu Królowej poczuło się źle i zaczęło czuć symptomy choroby zżerającej nasze ciała – i być może grożące mocy naszych nieśmiertelnych dusz.

Spójrzcie na mnie – spójrzcie też na ręce tych którzy byli gośćmi tego balu. Spójrzcie na ich ręce – takie są rezultaty gościnności dworu królowej kier.

Dworzanie Królowej nie zrobili nic w tej sprawie. Kiedy wszyscy – a właściwie nie wszyscy – wydaje się, że niektórzy wyszli stamtąd w bardzo dobrym stanie. Czyżby dostali wcześniej od dworzan jakiś balsam na ciało mający zapewnić im zdrowie? A czyżby cała sytuacja z człowiekiem bandażach była oszustwem którym Królowa Kier i jej ludzie chcieli zwieść i oszukać, a następnie podstępnie otruć nasze ciała i pozbyć się nas wszystkich?

Na Boga najświętszego – domagam się w imię Pana – odpowiedzcie. Jeżeli to co stało się w waszym domu i waszej świątyni stało się z waszej woli – to zostaniecie potępieni na wieczność. Waszym obowiązkiem jest zapewnienie schronienia i ochrony wszystkim którzy przychodzą do waszego domu. Wy sprawiliście, że wasi goście cierpieli. Ci którzy każą cierpieć swoim gościom, każą cierpieć Panu Naszemu który mieszka w naszych sercach!

Dworze Królowej Kier – zapłaćcie za cierpienia które nam zadaliście!
Nie godzi się, żeby zwykli ufni Bogu ludzie płacili za wasze grzechy!